İkinci bölüm. Sayfa: 34-41 “Füsun beni bekler…” Ayrıldılar. Erkan başı önünde yürüdü. Kenan bir süre dostunun arkasından baktı. Sonra döndü, etrafında akan hayatı seyretti, Cumhuriyet Caddesi’ne baktı. Hava henüz aydınlıktı. Yürümeye başladı. Günlük ritüelleri onu kendiliğinden eve doğru götürmeye başladı. Yürüyerek Gezi Parkı’nın içinden geçip merdivenlerden inecek ve meydana girecek, otobüs duraklarının hengâmesinin ardından metro … Tadımlık: Boşluklar okumayı sürdür